Project
Door: Mike
Blijf op de hoogte en volg Mike & Sanne
01 November 2008 | Zambia, Lusaka
28/10/08
Sorry. Volgens mij ben ik jullie wel een lang reisverhaal verschuldigd.
Ben erg druk bezig dus het schoot er een beetje bij in. (slap excuus, weet echt niks beters te verzinnen)
Mijn kamer is een bende. Het was niet altijd Sanne die de kamer op ruimde, maar indirect zal ze er toch iets mee te maken hebben. Sinds ik terug ben gekomen uit Lusaka is het een (georganiseerde) chaos. Overigens stinkt het onwijs. Er liggen hier 20 Mango’s heerlijk hun aroma’s te verspreiden.
Sinds mijn alleenheersschap ben ik in het bezit van een afstreepkalender. Erg prettig voor dagen dat ik het niet meer zie zitten. Functioneerd ook prima als agenda.
Weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen. De tuin staat er inmiddels mooi bij. De paksoi, tomaten en slazaadjes doen het in combinatie met wat chemische sjizzel uitstekend en het begint al echt op een moestuin te lijken. Geslaagd project dus. Een goed teken is ook dat ik er geen omkijken naar heb. Netjes twee keer per dag krijgen onze miniplantjes, in de nursery (vrij vertaald: kleuterschool), water en wordt het onkruid netjes weg geplukt door iemand van het weeshuis. Niet dat ik te lui ben. Maar als ik het elke keer zou doen moet je nog maar afwachten of deze taak net zo zorgvuldig wordt uitgevoerd als ik weg ben. Hoeft ik me niet druk om te maken dus.
Het andere project waar ik mee bezig ben is het kippenhok. Veel van mijn eenzame avonduurtjes heb ik achter de laptop gezeten om een perfect kippenhok in elkaar te flanzen. Perfect, wetende dat ik natuurlijk niet zo well educated (wat is het Nederlandse woord? Help, mijn moedertaal verloederd hier.) als mijn grote zus ben. Hoogopgeleid. Als ik even na denk komen de woorden vanzelf.
Gelukkig waren mijn ouders boer en boerin toen ik klein was en hebben we zelf ook kippen gehad. Goud! Dit kippenhok wordt eigenlijk een soort replica. Maar dan beter natuurlijk.
Vrijdag ben ik naar Tanzania gegaan om daar inkopen te doen. Scheelt een hoop geld en zo kan ik nog eens opscheppen over in welke landen ik allemaal wel niet ben geweest. Op de heen weg door de andere mzungu’s (jaja, er zijn nog twee blanke in de stad) afgezet op de hoofdweg waar ze me vertelde dat ik vooral mijn paspoort niet moest vergeten. Ei dat ik er ben. Natuurlijk ben ik die vergeten. Na een uur een lift terug gevonden en het is dat de chauffeur van dezelfde Mzungu’s terug kwam en de moeite nam om nog een keer terug te rijden om mij weer af te zetten, want anders had ik er waarschijnlijk nu nog gestaan. Wat een leuk volk toch (soms)!
Eenmaal terug bij Febby (moeder van het weeshuis), gelukkig ging die met me mee, hadden we al snel een vrachtwagen die ons meenam naar Nakonde, de grensplaats. Drie uur later zaten we in een volgestouwd minibusje richting centrum. Een grote stad. Zeker voor Zambiaanse (eigenlijk Tanzeniaanse) begrippen.
Het kippenhok wat we gaan bouwen bestaat uit 2 delen. Een binnen en buiten gedeelte. Het slaapgedeelte (waar ook de eieren gelegd gaan worden) wordt gebouwd van cement, bakstenen, wat hout en ijzerplaten als dak. Het buitengedeelte, wat in verbinding komt te staan met het binnenverblijf, wordt van boomstammen, kippengaas en krijgt een dak van riet.
Ons boodschappenlijste in Tanzania was:
- 8 zakken cement
- 9 Dakplaten
- 60 meter kippengaas
- deur?
Ik kwam thuis met:
- 8 zakken cement
- 9 dakplaten
- 50 meter kippengaas
- geen deur
- 30 flessen water
- 20 Mango’s
- een (inmiddels) halve reep chocolade
- zoete chillisaus
- spaghetti
- 50 kilo aardappelen (stond blijkbaar ook op ons boodschappen lijste, het hele dorp had aardappellen besteld)
- Yami Yami pindakaas
En nog veel meer onzin.
Een leuke dag. Gezellig. Boodschappen waren snel en met een enkele meevaller gedaan en werden voor een tientje over de grens gesmokkeld en bij de transportplek naar Chinsali gedumt. Ook onze aardappels en mijn flessen water kregen voor 60 cent benen en werden de hele dag achter ons aan gesjouwd. Ideaal!
Heerlijk rondgeslenterd en me verbaast over de grote verschillen met Chinsali. Overal mensen, over fietsen, overal driewieltaxi’s, mango’s te koop heb zelfs een winkel ontdekt die groter is dan 10 vierkante meter. Toch niet te gloven?!
’s Middags hebben we eigenlijk alleen maar bij de ex van Febby gezeten en werd er vooral Bemba gesproken. Geen probleem voor mij want de moeder van der ex (90+ ??) was er ook en ik kon mijn ogen er niet van af houden. Hilarisch mens. Jammer dat mijn blikken ook af en toe tot iets minder smakelijks werden getrokken. Neuspeuteren is hier heel normaal (waar stamt de mens ook al weer vanaf?), ook binnen rochelen en boeren laten is niet om van op te kijken. Vrouwen, mannen, oma’s, kinderen, thuis, op straat overal zie je deze tafrelen. Ben ik geloof ik toch nog niet helemaal aan gewend. Al peuter ik tegenwoordig ook ongechaneerd mijn Pietertjes eruit.
Om vier uur zou de bus terug vertrekken en volgens mij was het over 5e toen we een keer richting vrachtwagenstandplaats gingen om daar onze spulletjes die naar Chinsali gebracht moesten worden nog even te markeren en te betalen. Denk dat het tegen 6e was (2 uur te laat dus) voor we bij de bus kwamen. Geen probleem uiteraard. Blijkbaar kan de Tanzeniaanse bevolking ook geen klok kijken.
Goede dag voor ons project. Jammer van het nare telefoontje op de terugweg. Eén van de lokale jongens die met de Mzungu’s ’s ochtend waren afgezet bij Chapoma Falls (waar Sanne en ik toen ook zijn geweest met de weeskinderen) is verdronken. Een gek idee. Vooral omdat ik hem ’s ochtends nog had gezien.
Busreis was ook niet erg bevordelijk voor mijn gemoedstoestand. Blijkbaar vonden mijn medereizigers (incl. Febby) het nodig om vis mee te nemen de bus in. Resultaat kan je zelf wel verzinnen.
Eenmaal thuis is het al lang donker. Was bek af en had alleen een cola en en een cakje op. Toch had ik geen zin om eten te maken dus ben lekker onder mijn klamboe gekropen (wat ook 20 minuten duurt sinds ik vorige week een keer een wandelende megaspin op mijn knie aantrof terwijl ik lekker lag in te dutten.)
Zaterdag weer vroeg op gestaan. Was uiteraard nergens voor nodig. Want Febby kwam natuurlijk meer dan een uur te laat om naar de Boma (de stad) te gaan. In Chinsali heb ik vervolgens spijkers en een deur gekocht. Ook heb ik speciale 30cm bij 30cm tegels laten maken die als raampjes fungeren. Maakt het bouwen niet extra ingewikkeld voor me.
Tevens een lading zand besteld en nog even bij meneer kippenhandelaar gekeken hoe het met de kippenbestelling zit. Die viel een beetje tegen. Hij had ineens geen plek meer. En we moesten 15 November maar vroeg komen dan zouden we de kippen die een ander besteld heeft wel mee krijgen. Oke. Zal wel.
Vervolgens ben ik het internetcafe ingedoken waar ik tot mijn verbazing twee verdwaalde Nederlanders aantrof. Erg fijn om ff lekker Nederlands te ouwehoeren over niks. Ze waren naar het feestje van Miss Tjomba geweest. Een feestje waar ik ook voor was uitgenodigd maar waar ik met het argument ‘ze kent me amper’ mezelf heb weten te overtuigen om niet te gaan. Iederen was dronken en er waren een hoop hoeren volgens de meisjes. Jammer dat ik niet geweest ben dus (knipoog).
Daar snel een email aan yael getikt en het doneer-een-kip verhaal op de site uitgelegd. (wat overigens erg populair blijkt te zijn!) Verder te veel tijd verspild met kletsen dus ben snel weer naar Febby gegaan. Wat natuurlijk overbodig was. Waarom die haast in Zambia. Mevrouw liet der haar doen en was nog wel ff bezig. Hallo! Heb niet voor niks grote aardappels gekocht. Wilde natuurlijk voor het donker thuis zijn zodat de elektriciteit het nog toe liet om te frituren. Had tenslotte al twee dagen geen maaltijd in mijn mikkie zitten. Gelukkig was ik net op tijd thuis. Net toen ik begon met eten ging het licht uit. Heerlijk. Verse patat met aardappelkruiden en chilisaus, wat wil een mens nog meer.
Zondag lekker heel de dag niks gedaan. De vaat gewassen en mezelf ook eens flink afgeschrobt. Ook mijn kamer (voor korte duur) glad getrokken en voor de rest letterlijk niks uit gevoerd. Heerlijk mango’s gegeten en ’s avonds patat gebakken (slik ook netjes mijn vitaminepillen hoor..) en een potje kaarten gespeeld. Moest tenslotte energie sparen voor maandag. Vanaf maandag zou het kippenhok als een paddenstoel uit de grond komen.
Maandag om 7 uur begonnen. De fundering die ik heb laten graven hebben ze op de korte kant een meter te groot gemaakt. Ook blijkt in eens niemand meer verstand te hebben van bouwen en kan niemand me dus vertellen wat er moest gebeuren. Het zand vond ik maar magertjes geleverd en Febby is inmiddels voor een week naar Lusaka vertokken. Even zag ik het niet meer zitten. Helemaal niet meer zelfs. Gelukkig kwam de oplossing vanzelf aanlopen. Voor 3 tientjes wordt ik gedurende het hele project door twee vakmannen geassisteerd. We hebben de fundering opnieuw gegraven. En hebben ’s middags paaltjes waterpas uit elkaar gezet. Om 2 uur ben ik gevlucht om inkopen te doen voor de kinderen. Ook moesten de ‘raamstenen’ opgehaald worden.
Uiteraard was het weer donker voor ik thuis kwam. Gelukkig had ik overdag al twee oliebollen op, want het zat er dus niet in dat ik nog kon eten. (luiheid hoor, kan ook in het donker buiten koken) ’s avonds heerlijk met het neefje van de hoofdzuster zitten kletsen over de verkiezingen, wiet roken, homo’s en over niet geloven. Zeer enoverend.
Vandaag de fundering gestort. Ben helemaal kapot. Alles doet pijn en mijn handen zijn niet meer dan iets wat uit elkaar zittende blaren. Goed teken. Resultaat ziet er ook goed uit. Denk dat er morgen begonnen kan worden met metselen. Zou het paddenstoel effect dan toch nog komen?
Ook in de middag 300 stenen uit het dorp aan de overkant van de weg gehaald. Uiteraard niet alleen, maar heb ze wel allemaal minimaal twee keer in mijn handen gehad. En dan wetende dat we nu pas op 456 van de 1000 stenen zitten. Moet ik maar niet meer aan denken.
Donderdag zijn er verkiezingen dus zal ik wel een dagje vrij krijgen van mijn werknemers. Of ben ik de hunne?? (hunne?) Ben in iedergeval steeds moe genoeg om de avond geamuseerd te vullen met slapen. Morgen weer vroeg op. 7 uur op de bouwplaats afgesproken. Betekend dus dat ik al om half 8 mijn wekker moet zetten.
Dit betreft project kippenhok.
Bij Sanne thuis gaat het naar laatste bericht een stuk beter. Fijn om te horen. Misschien dat ze zelfs wel terug kan komen. Laten we duimen.
Met mij gaat het heel wisselend. Met ups en downs kom ik er wel. Maar ik moet toegeven dat alleen zijn maar alleen is. Valt soms hard op mijn dakkie. Helemaal nu ik niemand kan vertouwen. Ze hebben vorige week geld van me gestolen en vanavond heb ik ook bijna iemand een hoek verkocht nadat ik hem een kilometer moest achterna rennen om mijn pak kaarten terug te eisen. Erg storend dat ik dus niemand kan vertouwen. Geeft me erg het gevoel dat ik er alleen voor sta. Het liefst speel ik een potje kaarten met de buurjongens maar zelfs dat blijkt dus niet te werken.
Koken voor jezelf is ook maar saai (al heb ik vanavond me plezier pannenkoeken gebakken, hmmm elke dag is hier een kinderfeestje, jammer dat ze geen appelmoes verkopen.) Mijn boeken (ook die hier stonden) zijn inmiddels uit en ook hartenjagen komt mijn neus uit. Komt er dus een beetje op neer dat ik me ’s avonds met moeite amuseer. Terwijl overdag voorbij vliegt. (natuurlijk ook niet zonder vallen en opstaan) Als ik maar bezig ben.
Verder moet ik niet al te veel klagen. Ik heb ook veel momenten die ik het liefst terug zou spoelen om nog een keer af te spelen.
Het weer is hier nog super. Op een enkel regenbuitje na is het regenseizoen nog niet begonnen. Ik ben vandaag zelf verbrand. Geen goulashweer hier, maar goddelijk strandweer.
De verhalen over mijn huisgenote bewaar ik denk ik maar voor thuis. Zo apart, kan er uren naar kijken en dagen over praten. Ze maakt me in ieder geval elke dag gelukkig met der aanwezigheid.
Ga nu lekker mijn bed in. Morgen eten ze rupsen in het weeshuis. Kijken of rupsen eten net zo vies is als dat het er bij FearFactor uit ziet.
Groeten uit de Rimboe.
01/11/08
Het kippenhok ziet er super uit. Misschien dat we maandag de klus kunnen klaren. Let’s hope so.’
Zelf zie ik er minder super uit. Doe al twee dagen op rij niks anders dan toiletbezoekjes, braken en hallucioneren. Gelukkig voel ik me vandaag (06:42, dus dag is net begonnen) iets beter. Ben gisterochtend begonnen met een reeks medicijnen. Piriton, Panadol en Flagyl. En ORS natuurlijk. Ik voel me slap en zwak. Moet vandaag echt naar de stad, want heb geen voedsel meer in huis. Hopen dat ik me morgen weer fit genoeg voel om verder te bouwen.
Inmiddels ben ik in de stad. Heb net om 10 uur uitgebreid gegeten bij een kennis hier. Fijn als er iemand voor je zorgt, maar gebakken aardappels en worsten vind ik iets wat overdreven zo op de vroege morgen...
Voel me met de minuut beter worden :)
Xxxx Mike
Sorry. Volgens mij ben ik jullie wel een lang reisverhaal verschuldigd.
Ben erg druk bezig dus het schoot er een beetje bij in. (slap excuus, weet echt niks beters te verzinnen)
Mijn kamer is een bende. Het was niet altijd Sanne die de kamer op ruimde, maar indirect zal ze er toch iets mee te maken hebben. Sinds ik terug ben gekomen uit Lusaka is het een (georganiseerde) chaos. Overigens stinkt het onwijs. Er liggen hier 20 Mango’s heerlijk hun aroma’s te verspreiden.
Sinds mijn alleenheersschap ben ik in het bezit van een afstreepkalender. Erg prettig voor dagen dat ik het niet meer zie zitten. Functioneerd ook prima als agenda.
Weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen. De tuin staat er inmiddels mooi bij. De paksoi, tomaten en slazaadjes doen het in combinatie met wat chemische sjizzel uitstekend en het begint al echt op een moestuin te lijken. Geslaagd project dus. Een goed teken is ook dat ik er geen omkijken naar heb. Netjes twee keer per dag krijgen onze miniplantjes, in de nursery (vrij vertaald: kleuterschool), water en wordt het onkruid netjes weg geplukt door iemand van het weeshuis. Niet dat ik te lui ben. Maar als ik het elke keer zou doen moet je nog maar afwachten of deze taak net zo zorgvuldig wordt uitgevoerd als ik weg ben. Hoeft ik me niet druk om te maken dus.
Het andere project waar ik mee bezig ben is het kippenhok. Veel van mijn eenzame avonduurtjes heb ik achter de laptop gezeten om een perfect kippenhok in elkaar te flanzen. Perfect, wetende dat ik natuurlijk niet zo well educated (wat is het Nederlandse woord? Help, mijn moedertaal verloederd hier.) als mijn grote zus ben. Hoogopgeleid. Als ik even na denk komen de woorden vanzelf.
Gelukkig waren mijn ouders boer en boerin toen ik klein was en hebben we zelf ook kippen gehad. Goud! Dit kippenhok wordt eigenlijk een soort replica. Maar dan beter natuurlijk.
Vrijdag ben ik naar Tanzania gegaan om daar inkopen te doen. Scheelt een hoop geld en zo kan ik nog eens opscheppen over in welke landen ik allemaal wel niet ben geweest. Op de heen weg door de andere mzungu’s (jaja, er zijn nog twee blanke in de stad) afgezet op de hoofdweg waar ze me vertelde dat ik vooral mijn paspoort niet moest vergeten. Ei dat ik er ben. Natuurlijk ben ik die vergeten. Na een uur een lift terug gevonden en het is dat de chauffeur van dezelfde Mzungu’s terug kwam en de moeite nam om nog een keer terug te rijden om mij weer af te zetten, want anders had ik er waarschijnlijk nu nog gestaan. Wat een leuk volk toch (soms)!
Eenmaal terug bij Febby (moeder van het weeshuis), gelukkig ging die met me mee, hadden we al snel een vrachtwagen die ons meenam naar Nakonde, de grensplaats. Drie uur later zaten we in een volgestouwd minibusje richting centrum. Een grote stad. Zeker voor Zambiaanse (eigenlijk Tanzeniaanse) begrippen.
Het kippenhok wat we gaan bouwen bestaat uit 2 delen. Een binnen en buiten gedeelte. Het slaapgedeelte (waar ook de eieren gelegd gaan worden) wordt gebouwd van cement, bakstenen, wat hout en ijzerplaten als dak. Het buitengedeelte, wat in verbinding komt te staan met het binnenverblijf, wordt van boomstammen, kippengaas en krijgt een dak van riet.
Ons boodschappenlijste in Tanzania was:
- 8 zakken cement
- 9 Dakplaten
- 60 meter kippengaas
- deur?
Ik kwam thuis met:
- 8 zakken cement
- 9 dakplaten
- 50 meter kippengaas
- geen deur
- 30 flessen water
- 20 Mango’s
- een (inmiddels) halve reep chocolade
- zoete chillisaus
- spaghetti
- 50 kilo aardappelen (stond blijkbaar ook op ons boodschappen lijste, het hele dorp had aardappellen besteld)
- Yami Yami pindakaas
En nog veel meer onzin.
Een leuke dag. Gezellig. Boodschappen waren snel en met een enkele meevaller gedaan en werden voor een tientje over de grens gesmokkeld en bij de transportplek naar Chinsali gedumt. Ook onze aardappels en mijn flessen water kregen voor 60 cent benen en werden de hele dag achter ons aan gesjouwd. Ideaal!
Heerlijk rondgeslenterd en me verbaast over de grote verschillen met Chinsali. Overal mensen, over fietsen, overal driewieltaxi’s, mango’s te koop heb zelfs een winkel ontdekt die groter is dan 10 vierkante meter. Toch niet te gloven?!
’s Middags hebben we eigenlijk alleen maar bij de ex van Febby gezeten en werd er vooral Bemba gesproken. Geen probleem voor mij want de moeder van der ex (90+ ??) was er ook en ik kon mijn ogen er niet van af houden. Hilarisch mens. Jammer dat mijn blikken ook af en toe tot iets minder smakelijks werden getrokken. Neuspeuteren is hier heel normaal (waar stamt de mens ook al weer vanaf?), ook binnen rochelen en boeren laten is niet om van op te kijken. Vrouwen, mannen, oma’s, kinderen, thuis, op straat overal zie je deze tafrelen. Ben ik geloof ik toch nog niet helemaal aan gewend. Al peuter ik tegenwoordig ook ongechaneerd mijn Pietertjes eruit.
Om vier uur zou de bus terug vertrekken en volgens mij was het over 5e toen we een keer richting vrachtwagenstandplaats gingen om daar onze spulletjes die naar Chinsali gebracht moesten worden nog even te markeren en te betalen. Denk dat het tegen 6e was (2 uur te laat dus) voor we bij de bus kwamen. Geen probleem uiteraard. Blijkbaar kan de Tanzeniaanse bevolking ook geen klok kijken.
Goede dag voor ons project. Jammer van het nare telefoontje op de terugweg. Eén van de lokale jongens die met de Mzungu’s ’s ochtend waren afgezet bij Chapoma Falls (waar Sanne en ik toen ook zijn geweest met de weeskinderen) is verdronken. Een gek idee. Vooral omdat ik hem ’s ochtends nog had gezien.
Busreis was ook niet erg bevordelijk voor mijn gemoedstoestand. Blijkbaar vonden mijn medereizigers (incl. Febby) het nodig om vis mee te nemen de bus in. Resultaat kan je zelf wel verzinnen.
Eenmaal thuis is het al lang donker. Was bek af en had alleen een cola en en een cakje op. Toch had ik geen zin om eten te maken dus ben lekker onder mijn klamboe gekropen (wat ook 20 minuten duurt sinds ik vorige week een keer een wandelende megaspin op mijn knie aantrof terwijl ik lekker lag in te dutten.)
Zaterdag weer vroeg op gestaan. Was uiteraard nergens voor nodig. Want Febby kwam natuurlijk meer dan een uur te laat om naar de Boma (de stad) te gaan. In Chinsali heb ik vervolgens spijkers en een deur gekocht. Ook heb ik speciale 30cm bij 30cm tegels laten maken die als raampjes fungeren. Maakt het bouwen niet extra ingewikkeld voor me.
Tevens een lading zand besteld en nog even bij meneer kippenhandelaar gekeken hoe het met de kippenbestelling zit. Die viel een beetje tegen. Hij had ineens geen plek meer. En we moesten 15 November maar vroeg komen dan zouden we de kippen die een ander besteld heeft wel mee krijgen. Oke. Zal wel.
Vervolgens ben ik het internetcafe ingedoken waar ik tot mijn verbazing twee verdwaalde Nederlanders aantrof. Erg fijn om ff lekker Nederlands te ouwehoeren over niks. Ze waren naar het feestje van Miss Tjomba geweest. Een feestje waar ik ook voor was uitgenodigd maar waar ik met het argument ‘ze kent me amper’ mezelf heb weten te overtuigen om niet te gaan. Iederen was dronken en er waren een hoop hoeren volgens de meisjes. Jammer dat ik niet geweest ben dus (knipoog).
Daar snel een email aan yael getikt en het doneer-een-kip verhaal op de site uitgelegd. (wat overigens erg populair blijkt te zijn!) Verder te veel tijd verspild met kletsen dus ben snel weer naar Febby gegaan. Wat natuurlijk overbodig was. Waarom die haast in Zambia. Mevrouw liet der haar doen en was nog wel ff bezig. Hallo! Heb niet voor niks grote aardappels gekocht. Wilde natuurlijk voor het donker thuis zijn zodat de elektriciteit het nog toe liet om te frituren. Had tenslotte al twee dagen geen maaltijd in mijn mikkie zitten. Gelukkig was ik net op tijd thuis. Net toen ik begon met eten ging het licht uit. Heerlijk. Verse patat met aardappelkruiden en chilisaus, wat wil een mens nog meer.
Zondag lekker heel de dag niks gedaan. De vaat gewassen en mezelf ook eens flink afgeschrobt. Ook mijn kamer (voor korte duur) glad getrokken en voor de rest letterlijk niks uit gevoerd. Heerlijk mango’s gegeten en ’s avonds patat gebakken (slik ook netjes mijn vitaminepillen hoor..) en een potje kaarten gespeeld. Moest tenslotte energie sparen voor maandag. Vanaf maandag zou het kippenhok als een paddenstoel uit de grond komen.
Maandag om 7 uur begonnen. De fundering die ik heb laten graven hebben ze op de korte kant een meter te groot gemaakt. Ook blijkt in eens niemand meer verstand te hebben van bouwen en kan niemand me dus vertellen wat er moest gebeuren. Het zand vond ik maar magertjes geleverd en Febby is inmiddels voor een week naar Lusaka vertokken. Even zag ik het niet meer zitten. Helemaal niet meer zelfs. Gelukkig kwam de oplossing vanzelf aanlopen. Voor 3 tientjes wordt ik gedurende het hele project door twee vakmannen geassisteerd. We hebben de fundering opnieuw gegraven. En hebben ’s middags paaltjes waterpas uit elkaar gezet. Om 2 uur ben ik gevlucht om inkopen te doen voor de kinderen. Ook moesten de ‘raamstenen’ opgehaald worden.
Uiteraard was het weer donker voor ik thuis kwam. Gelukkig had ik overdag al twee oliebollen op, want het zat er dus niet in dat ik nog kon eten. (luiheid hoor, kan ook in het donker buiten koken) ’s avonds heerlijk met het neefje van de hoofdzuster zitten kletsen over de verkiezingen, wiet roken, homo’s en over niet geloven. Zeer enoverend.
Vandaag de fundering gestort. Ben helemaal kapot. Alles doet pijn en mijn handen zijn niet meer dan iets wat uit elkaar zittende blaren. Goed teken. Resultaat ziet er ook goed uit. Denk dat er morgen begonnen kan worden met metselen. Zou het paddenstoel effect dan toch nog komen?
Ook in de middag 300 stenen uit het dorp aan de overkant van de weg gehaald. Uiteraard niet alleen, maar heb ze wel allemaal minimaal twee keer in mijn handen gehad. En dan wetende dat we nu pas op 456 van de 1000 stenen zitten. Moet ik maar niet meer aan denken.
Donderdag zijn er verkiezingen dus zal ik wel een dagje vrij krijgen van mijn werknemers. Of ben ik de hunne?? (hunne?) Ben in iedergeval steeds moe genoeg om de avond geamuseerd te vullen met slapen. Morgen weer vroeg op. 7 uur op de bouwplaats afgesproken. Betekend dus dat ik al om half 8 mijn wekker moet zetten.
Dit betreft project kippenhok.
Bij Sanne thuis gaat het naar laatste bericht een stuk beter. Fijn om te horen. Misschien dat ze zelfs wel terug kan komen. Laten we duimen.
Met mij gaat het heel wisselend. Met ups en downs kom ik er wel. Maar ik moet toegeven dat alleen zijn maar alleen is. Valt soms hard op mijn dakkie. Helemaal nu ik niemand kan vertouwen. Ze hebben vorige week geld van me gestolen en vanavond heb ik ook bijna iemand een hoek verkocht nadat ik hem een kilometer moest achterna rennen om mijn pak kaarten terug te eisen. Erg storend dat ik dus niemand kan vertouwen. Geeft me erg het gevoel dat ik er alleen voor sta. Het liefst speel ik een potje kaarten met de buurjongens maar zelfs dat blijkt dus niet te werken.
Koken voor jezelf is ook maar saai (al heb ik vanavond me plezier pannenkoeken gebakken, hmmm elke dag is hier een kinderfeestje, jammer dat ze geen appelmoes verkopen.) Mijn boeken (ook die hier stonden) zijn inmiddels uit en ook hartenjagen komt mijn neus uit. Komt er dus een beetje op neer dat ik me ’s avonds met moeite amuseer. Terwijl overdag voorbij vliegt. (natuurlijk ook niet zonder vallen en opstaan) Als ik maar bezig ben.
Verder moet ik niet al te veel klagen. Ik heb ook veel momenten die ik het liefst terug zou spoelen om nog een keer af te spelen.
Het weer is hier nog super. Op een enkel regenbuitje na is het regenseizoen nog niet begonnen. Ik ben vandaag zelf verbrand. Geen goulashweer hier, maar goddelijk strandweer.
De verhalen over mijn huisgenote bewaar ik denk ik maar voor thuis. Zo apart, kan er uren naar kijken en dagen over praten. Ze maakt me in ieder geval elke dag gelukkig met der aanwezigheid.
Ga nu lekker mijn bed in. Morgen eten ze rupsen in het weeshuis. Kijken of rupsen eten net zo vies is als dat het er bij FearFactor uit ziet.
Groeten uit de Rimboe.
01/11/08
Het kippenhok ziet er super uit. Misschien dat we maandag de klus kunnen klaren. Let’s hope so.’
Zelf zie ik er minder super uit. Doe al twee dagen op rij niks anders dan toiletbezoekjes, braken en hallucioneren. Gelukkig voel ik me vandaag (06:42, dus dag is net begonnen) iets beter. Ben gisterochtend begonnen met een reeks medicijnen. Piriton, Panadol en Flagyl. En ORS natuurlijk. Ik voel me slap en zwak. Moet vandaag echt naar de stad, want heb geen voedsel meer in huis. Hopen dat ik me morgen weer fit genoeg voel om verder te bouwen.
Inmiddels ben ik in de stad. Heb net om 10 uur uitgebreid gegeten bij een kennis hier. Fijn als er iemand voor je zorgt, maar gebakken aardappels en worsten vind ik iets wat overdreven zo op de vroege morgen...
Voel me met de minuut beter worden :)
Xxxx Mike
-
01 November 2008 - 10:52
Danielle!:
Dankjewel voor je verhaaltje weer! Beterschap en ga zo door:)
X -
02 November 2008 - 09:31
Oma Van Danielle:
wat een belevenissen ga je ook een boek schrijven beterscap hoor -
02 November 2008 - 11:05
Aunt-y:
Hoi Mike,
Je hebt alweer een hoop gedaan aan je projecten! Ik ben blij dat ook je tuin project loopt! En natuurlijk doneer ik ook een stel kippen met de volgende flitsende namen:
Hen-y,Bep-y,Tom-y en Mik-y, en nu maar hopen dat je de kippen krijgt.... en dat ze gaan leggen! Als je al genoeg kippen hebt kun je er natuurlijk ook voer voor kopen....Dikke kus Y.
Beterschap en hoop dat hethok morgen af komt! -
02 November 2008 - 11:14
PapaVanDenBergeend:
Ari, een hele discussie hier. Wél 2 kippen gedoneerd maar geen namen opgegeven............ Ik dacht ook dat ze van mij geen naam behoefden maar daar je moeder vindt zo ook gesponsord te hebben (waarom?) hier toch de namen voor her register. Jip en Janneke zoals ook onze eerste kippen gedoopt werden.
Succes alleskunner -
02 November 2008 - 11:42
Josca:
Prachtig verhaal weer!
Ik werd er door Yvonne (Aunt-y) op geattendeerd, dat je weer een nieuw stukje geplaatst had op je weblog. Zo zie je maar: dat tantetje, waarvan we dachten dat ze geen gebruik van haar computer zou maken doet 't zo gek nog niet.... Ben benieuwd naar de eerste "plaatjes"van het kippenhok. Met een rieten dakje gaat het ons kippenhok van weleer misschien inderdaad wel overtreffen!! Geen water meer drinken uit de rivier hoor.., sukkeltje.. Super, dat je inmiddels wat aan het opknappen bent (met dank aan Andrea denk ik). Laat me weten als er nog iets mee moet met Sanne. Kus, mama. -
02 November 2008 - 18:25
Teigetje:
Jammer dat ik je boodschappenlijstje pas net door kreeg, want ik heb een heftig meidenweekend achter de rug en ruim de tijd gehad om te shoppen...
Wel in leven blijven he!
xxxxxxxxxxxxxxx -
03 November 2008 - 16:50
EWVL:
hoi mike dit is luc.
ik vind het goed van je dat je dat kippenhok maakt.ik en viv hebben een kip gedoneerd die heet tommie en wilma en eric hebben er ook 1 gedoneerden die heet tokkie succes.:P:D
groetjes,
luc en de rest
-
03 November 2008 - 17:29
Wilma:
Lieve Mike
Je hebt weer een geweldig verhaal geschreven, onvoorstelbaar wat je allemaal meemaakt.De mensen daar beseffen niet hoe ze met jou boffen!! Fijn dat Sanne misschien weer komt en dat het dus wat beter gaat.
Veel beterschap en succes
van Eric Wilma Vivian Luc. (k)(k)
ps: wat zegt een kip als hij tegen een paal aanloopt? ......TOK!!!
-
04 November 2008 - 09:34
Anita:
sjonge jonge wat een verhaal zeg, kijk je wel een beetje uit en vergeet idd je vitamientjes niet!!!!
Ook wij hebben 2 kippen ons eigen gemaakt.de ene heet bacardi en de andere cola, heb je toch een baco!!
groetjessssssssssss
-
04 November 2008 - 16:31
Mariska:
Hey Mike,
Muli shani?
Geniet maar lekker van je Kalwala avontuur. Geweldig wat je al voor elkaar heb weten te krijgen. Ik zou zo terug willen komen om je te helpen.
Ik zag op je hyves dat Mwansa, Monica, Kawisha, Michael, Chula, Twambo en al het andere gespuis je wel bezig houden. Leuk om te zien dat ook jij dezelfde foto's neemt in de stad of op de veranda.
Hoe gaat het met de nieuwe kitchen voor the orphanage en dus Febbie? Is die nu al helemaal af? En het huis van Mr Sunday Kalwala (het huis van Kado) is die al helemaal leefbaar? O ik heb echt zoveel vragen... Blijf maar lekker schrijven, dan kan ik lekker blijven lezen.
Doe je iedereen the teachers, Febbie, Grace, fam. Chimfwembe, fam. Kalwala, Bana Imit weer de groeten, ook aan Miss Chomba en familie.
En geef alle kids maar een dikke knuffel.
Mike echt onwijs veel plezier toegewenst en in moeilijke tijden moet je maar bedenken dat je het hier thuis allemaal ontzettend gaat missen!
Shalenipo...
Mariska -
04 November 2008 - 22:30
Rutger:
Je kent me niet maar ik heb wel een kip gekocht! Ra Ra wie ben ik? Oja mijn kip heet Drumstick en is gek op kroelkip..... -
05 November 2008 - 10:02
Eize En Thea:
bericht voor San. als het goed is kan je dit binnenkort lezen.
We zijn blij als je weer terug bent en je je werk af kan maken. Veel succes en plezier en denk aan je gezondheid.
Mike heeft niet stilgezeten en heeft al veel werk gedaan, doe hem de groeten van ons en wens hem ook een goede gezondheid toe want zo te lezen was dat niet zo in orde.
nou meid, het allerbeste en tot ziens in december.
groetjes
oom eize en tante thea -
06 November 2008 - 14:04
Josca:
Hey lieve Mike,
Het gaat niet alleen goed met jouw project daar, het gaat ook echt heel goed met de "doneer-een-kip-actie". Ik heb al van zoveel mensen gehoord, dat ze een kip gedoneerd hebben....
Straks moet je nog een tweede kippenhok gaan bouwen....;)
We zijn hier met z'n allen zo trots op je!
Kus, mama.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
